Transgraniczna turystyka medyczna w kontekście regulacji prawnych

Współcześnie sektor usług turystycznych stanowi jedną z dynamicznie rozwijających się dziedzin życia społecznego. Turystyka spełnia wiele funkcji determinujących konsekwencje jej rozwoju. Za kluczową wśród nich uznaje się funkcję zdrowotną, której realizacją zajmuje się między innymi turystyka medyczna. Wyróżnia się ona spośród innych form turystyki połączniem podróży w celach zdrowotnych oraz turystycznych. Postępujący proces globalizacji, innowacyjne technologie w inżynierii medycznej oraz jednakowy dostęp do świadczeń zdrowotnych na terenie Unii Europejskiej przyczyniły się do powstania nowych perspektyw w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej oraz świadczenia specjalistycznych usług medycznych. Znaczne koszty usług medycznych w krajach rozwiniętych, odległe terminy planowanych zabiegów, długi czas oczekiwania na wykonanie świadczenia oraz wzrastający popyt na profesjonalne usługi medyczne wynikające z postępującego procesu starzenia się społeczeństw spowodowały, że w 2011 roku Unia Europejska wprowadziła dyrektywę koordynującą prawa pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na prawa, które przysługują turyście korzystającemu ze świadczenia medycznego poza granicami własnego państwa. Metodę badawczą stanowiła analiza treści koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz dyrektywy transgranicznej. W artykule wskazano także na postanowienia Trybunału Sprawiedliwości UE, którego wyroki przyczyniły się do wdrożenia zasad transgranicznej opieki medycznej w państwach Wspólnoty Europejskiej.

Nowadays the tourism sector is one of the most dynamically developing areas of social life. Tourism fulfils many functions that determine the consequences of its development. The most crucial among them is the health function, which is realized through, inter alia, medical tourism. It is distinguished from other forms of tourism by combing travel for health and tourist purposes. The progressive globalization process, innovative technologies in medical engineering and equal access to health services within the European Union contributed to the emergence of new perspectives for the functioning of the health system and the provision of specialist medical services. Significant costs of medical services in the developed countries, distant dates of planned procedures, long waiting time to be granted benefits and an increasing demand for professional medical services resulting from the progressive aging of the population led, in 2011, to introducing by the European Union of a directive adjusting patients rights in cross-border healthcare. The aim of this paper is to show what rights a tourist is entitled to when using medical services outside one’s country. The research method involved an analysis of the content of the social security systems coordination and the cross-border directive. The paper also indicates the provisions of the EU Court of Justice, which have contributed to the implementation of cross-border healthcare within the European Community